مقاومت در برابر آتش تخته های WPC (کامپوزیت چوب-پلاستیک) می تواند بسته به عوامل مختلفی مانند ترکیب تخته، ضخامت آن و عملیات ضد حریق خاصی که تحت آن قرار گرفته، متفاوت باشد. تخته های WPC نوعی ماده مهندسی شده است که الیاف چوب یا آرد را با پلیمرهای پلاستیکی ترکیب می کند تا یک مصالح ساختمانی بادوام و همه کاره ایجاد کند. گنجاندن پلاستیک در تخته‌های WPC می‌تواند بر ویژگی‌های مقاومت در برابر آتش آنها تأثیر بگذارد، اما بسیاری از تولیدکنندگان از افزودنی‌های ضد حریق استفاده می‌کنند تا عملکرد خود را در برابر آتش افزایش دهند.
برای درک مقاومت در برابر آتش تابلوهای WPC ، مهم است که رفتار آتش سوزی مواد چوبی و پلاستیکی را جداگانه در نظر بگیرید.
چوب به دلیل رسانایی حرارتی کم، تشکیل زغال سنگ بالا و تشکیل یک لایه محافظ از زغال سنگ هنگام قرار گرفتن در معرض دماهای بالا، ویژگی‌های ذاتی مقاوم در برابر آتش دارد. با این حال، چوب هنوز هم می تواند در شرایط خاصی مشتعل شده و بسوزد، به خصوص زمانی که آتش شدید و پایدار باشد. دمای اشتعال چوب در حدود 300-400 درجه سانتیگراد (572-752 درجه فارنهایت) است و با سرعت تقریباً 0.6-0.8 میلی متر در دقیقه می سوزد.
از طرف دیگر، مواد پلاستیکی معمولاً قابل اشتعال تر از چوب هستند. بیشتر پلاستیک ها از مواد پتروشیمی به دست می آیند و در صورت قرار گرفتن در معرض دمای بالا می توانند به راحتی ذوب شوند، مشتعل شوند و بسوزند. آنها همچنین در هنگام احتراق گازهای سمی و دود آزاد می کنند که می تواند خطرات بیشتری را در سناریوی آتش سوزی ایجاد کند.
هنگامی که چوب و پلاستیک در تخته های WPC ترکیب می شوند، خواص مقاومت در برابر آتش آنها در مقایسه با چوب خالص یا مواد پلاستیکی خالص به طور کلی بهبود می یابد. الیاف چوب یا آرد به عنوان یک ماده پرکننده عمل می کنند و میزان پلاستیک قابل احتراق را در کامپوزیت کاهش می دهند. این منجر به سرعت انتشار گرما کمتر و انتشار آهسته شعله می شود و باعث می شود تخته های WPC ذاتاً نسبت به مواد پلاستیکی خالص در برابر آتش مقاوم تر باشند.
برای افزایش مقاومت در برابر آتش تخته های WPC، تولید کنندگان اغلب از درمان های ضد حریق در طول فرآیند تولید استفاده می کنند. این درمان ها شامل افزودنی ها یا مواد شیمیایی است که از اشتعال و گسترش شعله جلوگیری می کند. برخی از افزودنی های متداول ضد حریق مورد استفاده در تابلوهای WPC شامل پلی فسفات آمونیوم، ملامین، بورات روی و تری هیدرات آلومینیوم هستند. این افزودنی‌ها با آزاد کردن بخار آب یا سایر گازهای اطفاء حریق هنگام قرار گرفتن در معرض گرما، محدود کردن اکسیژن و سرکوب شعله‌ها عمل می‌کنند.
مقاومت تخته‌های WPC در برابر آتش معمولاً با استفاده از روش‌های استاندارد تست حریق مانند آزمایش کالری‌سنج مخروطی (ASTM E1354) یا تست تک سوزن (EN 13823) ارزیابی می‌شود. این آزمایش‌ها پارامترهای مختلف عملکرد آتش را ارزیابی می‌کنند، از جمله سرعت انتشار گرما، گسترش شعله، تولید دود و انتشار حرارت کل.
بر اساس این آزمایش‌های آتش‌سوزی، تخته‌های WPC عموماً دارای ویژگی‌های مقاومت خوبی در برابر آتش هستند. آنها اغلب به درجه‌بندی آتش‌سوزی می‌رسند که الزامات آیین‌نامه‌ها و استانداردهای ساختمانی را برای کاربردهای داخلی و خارجی برآورده می‌کند یا از آن فراتر می‌رود. با این حال، توجه به این نکته مهم است که مقاومت تخته‌های WPC در برابر آتش می‌تواند بسته به ترکیب، فرآیند ساخت و درمان‌های خاص ضد حریق مورد استفاده متفاوت باشد.
در نتیجه، مقاومت در برابر آتش تخته های WPC را می توان به طور قابل توجهی در مقایسه با مواد چوبی یا پلاستیکی خالص بهبود بخشید. ترکیب الیاف چوب یا آرد با پلیمرهای پلاستیکی ویژگی‌های ذاتی مقاوم در برابر آتش را فراهم می‌کند، در حالی که تیمارهای ضد حریق عملکرد آتش را بیشتر می‌کنند. با این حال، ویژگی‌های خاص مقاومت در برابر آتش تخته‌های WPC می‌تواند متفاوت باشد و باید از طریق روش‌های استاندارد تست حریق تأیید شود تا از انطباق با قوانین ساختمانی و مقررات ایمنی مربوطه اطمینان حاصل شود.
